അങ്ങനെ, ഈ ഡിസംബറിന്റെ തണുത്തത് അല്ലെങ്കിലും സുഖമുള്ള ഈ കാലാവസ്ഥയില് എന്റെ സാഹസം എറിഞ്ഞു തുടങ്ങാം, അല്ലെ? ? ("ഇതൊരു മണ്ടത്തരം അല്ലേ ... നീ ചെയ്യുന്നത്" എന്ന് ആരോ പാട്ടു പാടി ചോദിക്കുന്നത് പോലെ തോന്നുന്നുണ്ട് എനിക്കിപ്പോ .. അടപ്പില്ലാത്ത ടാറു പാട്ടയുടെ മുകളില് ഇരുന്നത് പോലെ ആവുമോ ദൈവമേ..). എന്റെ സാഹസങ്ങള് (വിഡ്ഡിത്തരങ്ങള് എന്ന് വായിക്കാം വേണമെങ്കില്) , അത് നമ്മുടെ ലാലേട്ടന് പറഞ്ഞ പോലെ പല തരം ഉണ്ട്, പിടയ്ക്കുന്നതും പിടക്കാത്തതും ആയതു .., അതില് ലാസ്റ്റിലത്തെ എണ്ണം ആണ് ഈ എഴുത്ത്.
പക്ഷെ, ഒരു പ്രോബ്ലം എന്താണെന്ന് വച്ചാല്, മറക്കാനുള്ള മരുന്ന് ഈശ്വരന് എല്ലാവര്ക്കും പോളിയോ ഡ്രോപ്സ് പോലെ രണ്ടു തുള്ളി വീതം തന്നപ്പോ, എനിക്ക് രണ്ടു പ്രാവശ്യം തന്നു ഓവര് ഡോസ് ആയ്യിപ്പോയ്യോ എന്ന് എനിക്ക് പല തവണ തോന്നിയിട്ടുണ്ട് .. വീക്ക്നെസ്സ് എന്ന് പറയ്യാന് ആയിട്ട്, എനിക്ക് രണ്ടേ രണ്ടെണ്ണമേ ഒള്ളു .. ഒന്നു ഫുഡ് ആന്ഡ് സെക്കന്റ് ദിസ് മറക്കല്്സ്. ഇതു രണ്ടും ഒന്നു-ഒന്നര വീക്ക്നെസ്സ് വീതം ഉണ്ടെനിക്ക്! ഈ മറവി എന്ന - അടിയല്ലാത്ത മറ്റൊരു മരുന്നില്ലാത്ത അസുഖം - ബാധിക്കാതെ കിടക്കുന്ന തലച്ചോറിലെ വളരെ കുറച്ചു ഓര്മകളെ ഇവിടെ അയവിറക്കാന് ഞാന് ശ്രമിക്കാം.
ഇതൊരു ബ്ലോഗ് ആയിട്ടെടുത്തു നിങ്ങള് ദയവായിട്ട് എന്നെയും നിങ്ങളെയും നാണം കേടുത്തല്ലേ എന്ന് ഒരു അപേക്ഷ ഉണ്ട് എനിക്ക് . എന്റെ ഒരു എഴുത്ത് കളരി ആയിട്ട് കണക്കാക്കിയാ പോരേ ഇതിനെ, പ്ലീസ് ?
സൊ, എന്റെ ഡേ-ടു-ഡേ വിഡ്ഡിത്തരങ്ങള് ഞാന് പറഞ്ഞു തുടങ്ങട്ടെ .. നിങ്ങള് ക്ഷമിക്കും എന്ന് ഉള്ള ധാരണ ഒരു തെറ്റിധാരണ ആവരുതേ എന്ന് പ്രാര്്ത്ഥിച്ച് കൊണ്ടു.!
Monday, December 22, 2008
Subscribe to:
Posts (Atom)